CZARNOLAS JANA KOCHANOWSKIEGO i JANOWIEC - dwory i ogrody polskie czyli "Na wschodzie bez zmian"

Czarnolas Jana Kochanowskiego

Kiedy na dole listy wyłania się jak zmora post "tanie i ekologiczne meble ogrodowe z palet" jest to znak, że już czas na kolejny. Oglądalność tych mebli bije wszelkie rekordy i zmora pojawia się często. Zastanawiam się co mnie podkusiło?

(Drobna sugestia dla osoby, która chciałaby stracić resztkę wolnego czasu i zacząć prowadzić blog, że "tanie i ekologiczne meble z palet" byłyby dobrym wyborem na bohatera, gdyż jest to fenomen, który być może niedługo zdystansuje meble "Bodzio").

Daleko od tych klimatów i mód, na wschodzie kraju, znajduje się Czarnolas Jana Kochanowskiego. Dotarłyśmy z Nadworną Lekarką do tej odległej krainy w sierpniu, karetą zaprzężoną w 90 koni mechanicznych. W godzin sześć. 

I pomyśleć, że Balzakowi podróż z Paryża do Wierzchowni zajęła 8 dni. Bez przerwy, dzień i noc, bez rozbierania się. Po drodze przesiadał się nieustannie a środki lokomocji to: kolej, poczta, ekstrapoczta, dyliżans, bryczka, kibitka, buda. Przez chwilę wóz ciągnął mu nawet wół. Podróż tę wspominał jak wyprawę na antypody kontynentu. Jednym słowem: koszmar. Dalej już tylko smoki i potwory... O Polsce pisał: "mięso jest tu tkaniną z grubych sznurów".

My, naszą podróż wspominamy znacznie lepiej. Robiłyśmy różne, czasem niezbyt mądre  ale ciekawe niezmiernie rzeczy, jak choćby przeprawę promową autem w trakcie trzaskającej burzy, z Janowca do Kazimierza. Ale to jak widać, nie tylko my. 

Na zatrzymanie lata, które właśnie odchodzi, przywrócę ciepłe widoki dworów staropolskich i ich ogrodów z Czarnolasu i Janowca. Miłe dla oka są te dobrze utrzymane budynki. Cieszy i nieco zastanawia metoda ich renowacji. Wyglądają jakby zbudowano je wczoraj. Nieco inaczej wygląda ten proces " u nas , na zachodzie". Czy to ten sam kraj i te same przepisy? 

Na  początek CZARNOLAS

Czarnolas

 

Czarnolas, ze swą zadumą i spokojem, był na pewno dobrym miejscem do pisania. Może nie zawsze jest tu jednak tak spokojnie? Trudno powiedzieć.
Z ogrodowego punktu widzenia jest na pewno tych powodów do uniesień mniej. Ot, taki sobie, niczym nie zaskakujący ogród i park. 

Po drodze do Janowca widoki z dzieciństwa. Wieś Podole. To dobrze, że jeszcze jest, choć trafić nie było łatwo. Tak się tu pozmieniało.

JANOWIEC, zamek i dwór.

Zamek w Janowcu nie stoi samotnie. Towarzyszy mu charakterystyczny, 

sarmacki dwór. Dwór z Moniak wraz zabudowaniami gospodarczymi.

Dwór z Moniak

Dwory ziemiańskie to miejsca z natury tętniące życiem i bardzo gościnne. Taki też pozostał XVIII-wieczny dwór w Janowcu, zlokalizowany na terenie Muzeum Nadwiślańskiego. Przytulne wnętrza, miła atmosfera, ciche i spokojne otoczenie oraz przepiękne położenie dworu z widokiem na Małopolski Przełom Wisły znów nasuwają spostrzeżenie, że widok ten jednak "zmarnowano". Wysokie zarośla i brak jakiegokolwiek wzniesienia terenu lub podestu uniemożliwiają delektowanie się panoramą.

Dwór w Moniakach to czołowy obiekt i najcenniejszy zabytek Muzeum Zamku w Janowcu. Wraz z budynkami gospodarczymi obrazuje życie drobnej szlachty. Po II wojnie światowej, z roku na rok, popadał w coraz większą ruinę. Przed kompletnym upadkiem uratowało go przeniesienie do Janowca w 1977 r.

Dwór został wybudowany około 1760 roku we wsi Moniaki, niedaleko Urzędowa, na Lubelszczyźnie dla Jakuba Wierzbickiego, chorążego żytomierskiego i jego syna Jacka, cześnika urzędowskiego, przedstawicieli średniozamożnej szlachty.

Drewniany budynek, z dachem polskim podbitym gontem, posiada regularnie rozplanowane wnętrze, charakterystyczne dla polskich dworów drugiej połowy XVIII w., dwutraktowe z sienią. Liczy dziewięć pomieszczeń na parterze oraz jedno na pięterku nad gankiem.

Obecnie można tu spędzi noc wynajmując  pokój i delektować się poranną kawką w ogrodzie:)

Pozdrawiam :)

ewa

P.S