LĄDEK ZDRÓJ - kurort oczami wybraźni

Z Lądkiem mam dwa skojarzenia. Pierwsze z dzieciństwa. Stara nysa (oczami  wyobraźni wszystko, bo zapewne wtedy była nowa), ekipy filmowe i opowieści Taty jak to się tu filmy kręciło. 
Drugie, z czasów studiowania architektury krajobrazu, bo Lądek plenerami malarskimi od lat słynie. Liczni studenci z Wrocławia przemierzają na początku lipca miasteczko, z arkuszami papieru pod pachą, w poszukiwaniu widoków. Lądek od Wrocławia dzielą 2 godziny jazdy samochodem, z postojem w Ząbkowicach Śl. na loda i Krzywą Wieżę. Idealne miejsce na letnią wycieczkę i plenery.

Po takim "malowaniu" trudno Lądka nie wspominać miło. Niby nic, dwa rysunki dziennie formatu A2. Zmęczenie umysłowe jednak ogromne. Nic tylko grzecznie potem iść spać. Do wszystkiego jednak można się przyzwyczaić, z czasem:). Po kilku dniach. 

Ale miasteczko nie tylko plenerami stoi. Głównie, jak sama nazwa -zdrój wskazuje,  jest to kurort z sanatoriami. Dawniej bajecznie bogaty i zadbany. Luksusowy. Dziś odradza się po latach zaniedbań. Można by powiedzieć, że wstaje na 4 nogi. Jedna noga to zdroje. Może druga to zieleń, przyroda? Trzecią byłaby architektura a czwartą? Czwarta, jak dla mnie, to mili ludzie. I koty, bo Lądek kotami też stoi. 

Tak więc po kolei. Czyli od zieleni, oczywiście:)

Jest w Lądku arboretum i najwyżej położony ogród kwiatowy (500 m. n.p.m.) przy ul. Moniuszki. Może właśnie dzięki temu sąsiedztwu tak tu inaczej, bardziej wrażliwie? Popatrzcie sami.

cynie wytworne

     

Oczywiście nie wszystko w Lądku jest takie nowe. Są też liczne sprawy do załatwienia. Jest za to ogromny potencjał i wiele domów do kupienia. To co było kilka lat temu i jest teraz, pokazuje ogromną zmianę, jaka się tu dokonuje. Budynek po budynku miasteczko odzyskuje dawne piękno. Cieszy to zwłaszcza, że miejscami było bardzo zniszczone. Zachowało się jednak bardzo wiele pięknych, okazałych willi, sanatoriów, domów mieszkalnych. A każdy z nich to rarytas. Ile kiedyś musiał kosztować ten przepych?

Lądek ma dla mnie zasadniczy plus w postaci braku tradycyjnego "deptaka". Życie w miasteczku pulsuje w kilku miejscach równocześnie. Jest część sanatoryjną, ale jest i przytulny rynek. Barokowa fontanna i urocze, malutkie kamieniczki, trochę jak w Kazimierzu nad Wisłą. Jest i ratusz. 

O dziwo, żadna ze ścian zamykających rynek nie jest z czasów PRL!!! To widok niestety dość powszechny w wielu małych, urokliwych miasteczkach Polski zachodniej. Kamieniczki są jedna, po drugiej, odnawiane. Będą kiedyś jak z bajki.

Ratusz

I tak doszliśmy do architektury. Jest tu całe bogactwo historii sztuki. Od średniowiecza, przez barok, secesję i wszystkie neo..... Jest nawet art deco. Wszystko w malutkiej skali. Takie małe cudeńka jak dla lalek. Mnóstwo kunsztownego detalu. Wiele do odnowienia. Jeszcze więcej -  do wykorzystania potencjału.



 Wyobraźnia pracuje kiedy się widzi takie cudo. Chcąc nie chcąc - Miami Beach.

 więcej zdjęć Miami

Zanim pójdziemy do zdrojów, rzucimy okiem na dzielnicę rezydencji. Pięknie tu kiedyś musiało być. Kilka lat temu myślałam, że już po niej. Ruina stała obok ruiny. Żal było patrzeć. Życie tu jednak wraca. Kilka domów stoi jeszcze pustych, ale to nie jest już to samo miejsce:)

   

Są też miejscowe dziwadła. Jedne zadbane, drugie w ruinie.

Na tej patelni pobito rekord Guinnessa na największą jajecznicę:). Światowo było.

Wśród wielu detali ogrodowych, przeważają stylizowane lub faktycznie będące kopią dawnych wyposażeń ogrodowych. Nie wszystkie muszą być drogie. Ten dobrze wyglądający płotek okazał się  z plastiku. Wiele ogrodów,  nawet te historyczne, wyposaża się obecnie w dobre jakościowo zamienniki, które udają kamienne lub metalowe elementy. Często w parkach pałacowych zamiast posągów z piaskowca, który ulega wypłukiwaniu przez deszcze, stoją ładne, betonowe kopie. Oryginały przechowuje się i udostępnia w zadaszonych pomieszczeniach. Taki jest trend za granicą  więc pewnie będzie również i u nas.

Doszliśmy  właśnie do części sanatoryjnej. Woow! A to ci niespodzianka. Tu już naprawdę jest światowo.

Zanim pójdziemy na kąpiel mineralną do "Wojciecha" przejdźmy się po rozległych terenach spacerowych wokoło niego.



naprzeciw "Wojciecha"

Trochę ta przestrzeń "przegadana" i trochę "zaśmiecona" lub pustawa, ale jednak czujemy się tu dobrze. To dowód na to, że harmonia i ład mają wpływ na nasze samopoczucie. Uporządkowane, zadbane przestrzenie zielone przyciągają ludzi jak magnes.


kobieta z kamienia:)

Stąd już dwa kroki do "Wojciecha". Jest tu naprawdę co podziwiać. Podziwianie bogato zdobionych ścian niewielkiego basenu w kształcie owalu wypełni nam po brzegi każdą minute pobytu. Nie jest to jedyne ujęcie wody mineralnej w Lądku, ale klimat przedwojennego luksusu "Wojciecha" kusi. Oj kusi :)

kopuła basenu w "Wojciechu"

30 minut za 19 zł. Warto było!!!! Takie otoczenie.

Taka niby zwykła rzecz jak tralki. Przeważnie widuje się betonowe. A w "Wojciechu" są ceramiczne!

"Wojciech"

Kolejne perły czekają na odnowę. Piękne, przestronne wnętrza tego sanatorium widziały już lepszych gości niż my. Sąsiednie budynki miały więcej szczęścia, już błyszczą.

Zaczęliśmy od zieleni i na zieleni wypada skończyć. Dla mnie główną atrakcją Lądka jest rzeka. Tęskniłam za nią trochę i stąd ten wyjazd. Można po niej brodzić w centrum miasta!!! Woda ideał. Czyściuteńka. Często widuje się pstrągi.  I te otoczaki!!!

jeden z sentymentalnych widoczków plenerowych

W potoku żyją pstrągi. Jest zarybiany i pilnowany. Strażnicy potoku strzegą ryb przed wędkarzami. Raz w roku organizowane są, na zamkniętym odcinku zawody :(
Co to za piękny widok,  pełna ryb i czystej wody struga! Wszystkim rzekom i miastom życzę takiej. A na razie do Lądka trzeba jechać.

I tam też, a nie do włoskiego czy francuskiego miasteczka, żeby pogłaskać kota na ulicy. Pełno tu przyjaznych kotów do głaskania:)

Po prostu koci świat.

ewa :)

P.S
Piękna, stara hortensja bukietowa. Całkiem spory "krzak" potrafi z niej wyrosnąć!