NIE TAKI JEŻ STRASZNY....ODCINEK II

Serial w odcinkach, jak to serial, dynamicznie nabiera rozpędu. Zespół scenarzystów, dzień i noc, pracuje chcąc zasłużyć na Oskara.

Przybywa aktorów. W tej chwili zaangażowanych jest trzech. Trochę jak szekspirowskim teatrze, nie wiadomo czy aktorka to czasem nie aktor.

Ale jak to poznać wśród tych igieł? Czas pokaże.

Wiemy już na pewno z ODCINKA I, że w willi zamieszkała Mama-jeż.
A reszta to kto?

Oto zagadkowy jegomość. Skrada się wieczorem, około 20.00 i pod nieobecność Mamy włazi bez pytania do jej domu!!! Posiedzi w środku, poogląda i odchodzi. Próbuje nawet zamieszkać w pobliżu. Sprawdza wszystkie zakamarki na zapleczu willi. Niestety z każdej potencjalnej norki trochę wystaje. Nigdzie nie jest mu dość dobrze. Czyżby Zła Teściowa? Prędzej czy później się wyjaśni!

Aktywność jeży rozpoczyna się tuż przed zmrokiem. Kiedy ostatnio pieliłam wczesnym wieczorem grządkę w pobliżu, lekko uderzałam w ziemię motyczką, zostałam donośnie z wnętrza willi ofuknięta!!! Widać już lokatorka nie spała ale jeszcze nie wychodziła, bo było za wcześnie. Może wzięła mnie za innego jeża? Dopominała się o ciszę? Czy chciała oznajmić, że to jej dom i już jest zajęty?

W poprzednim odcinku mogliśmy zobaczyć jeżowy dom. Dziś podam jego wymiary gdyby ktoś się jednak skusił na zameldowanie jeża u siebie. Te biedaki są pod ochroną!!!

otwór wejściowy: 12cm x 12cm

podstawa skrzynki lub stanowiska dla jednego jeża: 40cm x 60cm

wysokość pokoi: 35 cm

Ważne jest, aby znalazł się wewnątrz wiatrołap jeśli jeże mają w tym domu zimować. Można go zrobić z deski tak jak pokazano w odcinku I.

Zwinięty w kulkę jeżyk prześpi zimę i obudzi się w okolicach kwietnia.

Nasz serial o jeżach toczy się głównie na stołówce. Miejsce akcji może do tej pory mało wykorzystywane w filmach. Mocno niedocenione. Producent jednak podjął to ryzyko i pomysł przyjął.

Chyba się osobiście zaangażował w serial:)

Jeże są dość słabowidzące i raczej głuchawe. Mają za to bardzo dobry węch. Właśnie ten węch doprowadza je bezbłędnie do miski z kocim jedzeniem. Po przespanym dniu są straszliwie głodne. Biegną, bardzo szybko, na stołówkę sprawdzić czy jeszcze coś dla nich zostało.

A jak już jedzą to o "bożym świecie" zapominają. Ciamkają, mlaskają i zachowują się bardzo głośnio. Jak małe dzieci. Nawet lampa błyskowa nie robi na nich wrażenia!!! Byle jeść! Ze względu na późną porę, muszą znosić te błyski fleszem po oczach. Takie są "blaski" pracy aktora. Budżet okrojony więc i sprzęt niedoskonały. Trzeba doinwestować tę produkcję.